هر روز صدای بلبل زیبا کنار پنجره ام مرا بیدار می کرد امروز بلبلکم نیامد دلم گرفت کنار پنجره ساعتها در انتظارش بودم اما نیامد .
به یاد افرادی افتادم که هر روز به امید دیدن عزیزانشان بیدار می شوند و گاهی این امید تنها رویائی بیش نیست .
بیدار می شوند اما .............
گاهی مرگ چه تلخ و سوزان می شود .
فکر کردم تا وقتی بلبلکم می خواند من تنها لبخندی می زدم هیچ وقت به این فکر نکردم که شاید روزی نیاید .
گویا همه مردم همین طور هستند وقتی از دست می دهند تازه درک میکنند بودن چقدر شیرین و ارزشمند هست .
با اینکه همه ما می دانیم روزی داشته ها را از دست می دهیم باز فراموش میکنیم ارزشها را و صد حیف که دیر می فهمیم چه زود دیر می شود .
.jpg)
